Straszny Dziadunio

Polikarp Białopiotrowicz jest majętnym właścicielem majątku na Polesiu. Z natury stroni od ludzi, za to po śmierci synów czuje się odpowiedzialny za dwóch wnuków: Alberta zwanego Wojcieszkiem i Hieronima zwanego Ruciem. Pierwszy z nich prowadzi hulaszczy tryb życia i gardzi każdą pracą. Drugi natomiast jest prawym studentem politechniki. Tytułowy straszny dziadunio próbuje kontrolować życie młodzieńców, szpiegując ich i wystawiając na liczne próby. Konsekwencje zachowania dziadka mogą okazać się tragiczne, a życie Rucia zagrożone. Czy istnieje szansa, by relacja wnuków z Polikarpem mogła się naprawić?
"Straszny dziadunio" to jedna z pierwszych powieści autorstwa Marii Rodziewiczówny, która w 1887 roku zdobyła nagrodę w konkursie tygodnika "Świt".

Maria Rodziewiczówna - (1864-1944) polska powieściopisarka i nowelistka. Debiutowała w 1882 roku jako autorka nowel. Jej powieść "Straszny Dziadunio" otrzymała wyróżnienie w konkursie "Świtu" (1887), a kolejna powieść "Dewajtis" zdobyła nagrodę "Kuriera Warszawskiego". Od czasów I wojny światowej autorka była aktywistką społeczną. Wydawała i redagowała czasopismo dla gospodyń wiejskich "Ziemianka". Interesowała ją sprawa utrzymania ziemi, wierność wartościom patriotycznym, kult polskiej przyrody oraz kwestie emancypacji kobiet. Jej najbardziej znane utwory to: "Dewajtis", "Lato leśnych ludzi", "Między ustami a brzegiem pucharu".