"Onde nacen as hedras" é un libro que agroma dun derrubamento e constrúe a cartografía dunha caída, do proceso de perda e abandono. Os poemas sitúannos no lugar do oráculo que todo o ve, desde os sinais que anuncian a primeira fenda até que nos asomamos ao oco, a ruína mesma. Alí, onde nacen as hedras que cosen a memoria e terman da palabra, fica só o poema como testemuño do que xa non é, mais tamén do que sobrevive.