Akcja powieści "W polskiej dżungli" rozgrywa się w latach międzywojennych na Polesiu. Czwórka młodych turystów wyrusza na wakacyjną wyprawę z jednej strony, aby podziwiać piękno dziewiczej przyrody poleskiej, z drugiej zaś - aby przypatrywać się rozwojowi cywilizacyjnemu tego zaniedbanego niegdyś terenu. Któż mógłby przypuszczać, że Polesie okaże się krainą tajemniczą i nieokiełznaną, pełną dzikich zwierząt i bezwzględnych kłusowników, zdradliwych bagien i topielisk, gdzie wybuchają niszczące pożary, domem mrukliwych Poleszuków i wytrwałych osadników, terenem znachorów i wodzianków - prawdziwą polską dżunglą w której nastoletnich wędrowców czeka wiele niebezpiecznych przygód.
"Piękny zwierz zatrzymał się na szczęście i stał, otrząsając się cały i nogami, czyli, jak mówią myśliwi, biegami, odpędzając tnące go bąki - te same, co przez cały dzie dokuczały chłopakowi ..."

Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.