Powieść łącząca elementy horroru i fantastyki. Stare zamczysko w środku lasu, upiory i postacie rodem z poprzedniego stulecia. Akcja rozpoczyna się rozważaniami grupki profesorów nad spirytyzmem i słusznością wiary w duchy. W dyskusję włącza się tajemniczy człowiek, który zaczyna snuć historię pewnego nauczyciela, który w środku dzikiej głuszy odnalazł miejsce rodem z mrocznego koszmaru.

Bogusław Adamowicz (1870-1944) – poeta, prozaik oraz malarz okresu Młodej Polski. W jego poezji zaobserwować można mocne akcenty patriotyczne, inspiracje symbolizmem, impresjonizmem i parnasizmem, ale też typową młodopolską fascynację perwersjami i erotyką. Jego powieści to głównie fantastyka, utrzymana w stylistyce weird fiction.