Paweł Staśko należał do płodnych i poczytnych autorów dwudziestolecia międzywojennego. Żył i pisał w niewielkim małopolskim miasteczku – Borzęcinie, pozostając pod silnym wpływem nurtu młodopolskiego i bohemy artystycznej Krakowa i Tarnowa. „Literat”, jak mawiali o nim sąsiedzi, poruszał tematykę wojenną, religijną, a przede wszystkim miłosno-obyczajową. Na swoich bohaterów chętnie powoływał gloryfikowanych przez czasy artystów, autorów i dziennikarzy – jak w „Romansie autora z bohaterką powieści” z 1923 roku.